| Proje Ekibi |
Dr. Öğr. Üyesi Şahika ŞİMŞEK ÇETİNKAYA
Kastamonu Üniversitesi, Türkiye Projedeki Rolü: Yürütücü |
| Proje Türü | (Ulusal) Yükseköğretim Kurumları Tarafından Destekli Bilimsel Araştırma Projesi |
| Proje No | - |
| Proje Konusu | Meme kanseri, kadınlar arasında en sık görülen kanserdir; her yıl 1,15 milyondan fazla kişiye meme kanseri teşhisi konulmaktadır (Dünya Sağlık Örgütü, 2019). Ülkemizde ise kadınlar arasında en sık görülen kanser türü meme kanseri olup, ölüme yol açan hastalıklar arasında ise sekizinci sırada gelmektedir (Özkan ve ark, 2018). Meme kanseri erken tanısında; Kendine Kendine Meme Muayenesi (KKMM), Klinik Meme Muayenesi (KMM) ve mamografi kullanılan başlıca yöntemlerdir. KKMM, kadınların 20 yaşından sonra ayda bir yaptıkları ve herhangi bir anormal şişlik veya yumru tespit ettiklerinde tıbbi yardım almak memelerindeki değişiklikleri düzenli olarak inceledikleri bir süreçtir (Kayode ve ark, 2005). Ayrıca KKMM, kolay, maliyet gerektirmeyen, mahremiyeti koruyan, invaziv prosedürleri içermeyen ve kadının zamanını almayan bir yöntem olması nedeniyle, diğer erken tarama yöntemlerine göre üstündür( Husna ve ark, 2019). Hemşireler özelde bireyin, genelde aile ve toplumun sağlığını korumakla yükümlüdürler. Ayrıca hemşireler hastaları veya genel nüfusu etkili bir şekilde eğitmek için bilgi sağlamaktan sorumludur (Kang ve ark, 2020). Hemşirelik eğitimi, teorik ve klinik eğitimi içeren ve bilgi ile birlikte beceri geliştirmeyi hedefleyen bir süreçtir. Klinik eğitimin temel amacı, teorik bilgiyi pratik bilgiye aktarmaktır. Ancak öğrencilerin klinikte yeterli süre kalamamaları, klinik alanların yetersiz olması gerçek hastalarla klinik deneyim fırsatlarını etkilemektedir (Yuan ve diğerleri, 2012) Ayrıca öğrencilerin hasta haklarının korunması ve mahremiyet nedeniyle doğrudan hasta bakımına dahil olma fırsatları sınırlı olduğundan, simülasyon temelli eğitim, hemşirelikte klinik eğitimin önemli bir parçası haline gelmiştir (Choi ve ark, 2020). Simülasyon, hemşirelikte öğrencilerin klinik vakaların hemşirelik uygulamalarını daha güvenli bir ortamda deneyimlemelerini ve öğrenmelerini sağlamak için kullanılabilecek bir eğitim yöntemidir (Lee ve ark, 2020). Simülasyon temelli öğrenmenin en büyük avantajı, hasta güvenliğinin son derece önemli olduğu klinik alanda hemşirelik öğrencilerinin hastalara zarar vermeden gerçek durumlara benzer çeşitli deneyimler sunarak etkili öğrenme çıktıları sunmasıdır (Burbach ve ark, 2019). Simülasyon temelli eğitim, öğrencilerin iletişim becerilerini, multidisipliner ekibin diğer üyeleriyle iş birliği yapma becerisini ve karmaşık durumları yönetme becerisini (Norman, 2012) ve öz yeterliliği artırmaktadır. (Kim ve Choi, 2011), Ekran tabanlı simülasyon ise, "popüler oyun formatlarına benzer şekilde, operatörün klavye, fare, oyun çubuğu veya diğer giriş cihazlarını kullanarak ara yüzle etkileşime girdiği, grafik resimler ve metinler kullanılarak bir bilgisayar ekranında sunulan bir simülasyon" olarak tanımlanır. Ekran temelli simülasyon öğretimde, önceden planlı olarak kurgulanmış olay ya da senaryo sonrasında çözümleme oturumlarının yer aldığı, bireylere performansları hakkında geri bildirim almalarına olanak sağlayan gerçekçi bir deneyim ortamı yaratılmaktadır (Alinier, 2007 |
| Proje Durumu | Tamamlandı |
| Başlangıç Tarihi | 13-09-2021 |
| Bitiş Tarihi | 13-03-2023 |
