Yazarlar |
Dr. Öğr. Üyesi Yasin Gurur SEV
Kastamonu Üniversitesi, Türkiye |
Özet |
Ruh-beden ilişkisi, yani ruhun bedenden müstakil bir varlığı olup olmadığıkonusunda Aristoteles’in geleneksel ruhla bedeni birbirine indirgenebilir sayanbirci ve ruhun bedenden müstakil bir varlığının olduğunu savunan ikici kamplardanikincisine dâhil olduğu, ruhun ölümsüzlüğüne ve/veya ruh göçüne inandığıiddiaları filozofun Ruh Üzerine eserinin özellikle birinci kitabında ortayakoyduklarıyla çelişkili görünür. Sözkonusu kitapta Aristoteles, bircileri ruhlabeden birbirine indirgendiğinde bedenle cesedi birbirinden ayıracak bir canlılıkilkesi olmayacağını söyleyerek çürütür. İkicilere ise ruhun en ruha özgü görünenhâllerinin bile bedenden bağımsız olmadığını, bu hâllerin birer maddeye içkinlogos’lar olduğunu [logos enylos], dolayısıyla ruhun bedenden müstakil olamayacağınısöyler. Ruha özgü bu hâller cisimlerin soyutlamaları olan geometrik şekillerkadar dahi bedenden müstakil değildir. Onlar daha ziyade ablak gibi, işaretettiği bedenden/cisimden, yani surattan ayrı düşünülemeyecek olan şeylerdir.Ruh bedenin yetkinliği [entelekheia], işler olmaya [energeia] hazır olma hâlidir,dolayısıyla ne ona indirgenebilir, ne de ondan müstakil var olabilir. İşbu mütevazıçalışma, Aristoteles’in ne birci ne de ikici olan sözkonusu pozisyonunu temellendirmeamacındadır. |
Anahtar Kelimeler |
Makale Türü | Özgün Makale |
Makale Alt Türü | ESCI dergilerinde yayımlanan tam makale |
Dergi Adı | Beytulhikme An International Journal of Philosophy |
Dergi ISSN | 1303-8303 |
Dergi Tarandığı Indeksler | ESCI |
Makale Dili | Türkçe |
Basım Tarihi | 12-2019 |
Cilt No | 9 |
Sayı | 4 |
Sayfalar | 979 / 988 |
Doi Numarası | 10.18491/beytulhikme.1527 |
Makale Linki | http://www.beytulhikme.org/Makaleler/29767642_07_Sev_(979-988).pdf |