| Yenilebilir otların araştırmacılar tarafından irdelenmesi Türkiye coğrafyasının endemik ve etnobotanik haritasının oluşturulmasına kaynaklık etmektedir. Vejetaryen beslenme bağlamında bu bitkilerle yapılan mutfak ürünlerinin incelenmesi hem vejetaryenlik anlayışına katkı sunmakta hem de bölgenin bilinmeyen yemeklerini ortaya çıkarmaktadır. Bu nedenle çalışmanın amacı Bitlis ilinde tüketilen yenilebilir otların neler olduğu, bu otların yöre halkı tarafından hangi amaçlarla kullanıldığı ve yöresel otlarla yapılan yemeklerin neler olduğunun ortaya çıkarılması olarak belirlenmiştir. Araştırma verileri yerel halkla yapılan görüşmeler sonucunda elde edilmiştir. Katılımcıların tespit edilmesinde ise kartopu örneklemden yararlanılmış olup elde edilen veriler betimsel analiz ile yazıya alınmıştır. Yenilebilir otların tespit edilmesi amacıyla 29 katılımcı ile gerçekleştirilen görüşmeler, Bitlis bölgesinde 26 tür otun ve 14 yemek reçetesinin mevcut olduğunu göstermiştir. Bu otlar yöresel adlarıyla; Horoz Zibiği, Bıtım, Sumak Otu, Mende (Menda, Mendi), Arapsaçı, Heliz (Jağ, Cağ, Çağ), Kari (Gari, Yılan Yuvası, Yılan Dili), Soryaz (Çiriş, Çireş, Gulik, Loğin, Login), Kenger, Hindibağ, Sıpınk, Luş (Lüş), Pivok, Reyhan, Pong (Punk, Yarpuz), Kekik (Keklik Otu), Nane, Sirmol (Sirmok, Sirmo, Simok), Ebegümeci, Uçkun(Işkın, Uşkun, Ohçin, Okçun, Yayla Muzu), Guriz (Avilok, Labada), Madımak (Kuşekmeği), Turşik (Tırşik, Kuzukulağı), Parpar (Semizotu), Kuşburnu ve Isırgan Otu (Yığınç, Gezgez)’dur. Yemekler ise; Yoğurtlu Kenger, Jağ Kızartması, Reyhan Şerbeti, Kuzukulağı Köftesi (Gari Aşı), Çiriş Böreği, Ayran Aşı, Kengerli Pilav, Lüşlü Gözleme, Semizotu Salatası, Isırgan Otu Çorbası, Kenger Kızartması, Yumurtalı Çiriş, Yumurtalı Tırşok ve Yumurtalı Hitik’tir. |
Seher Çelik Yeşil
