img
Ovarian Follicle Ultrastructure and Changes in Levels of Ovarian Steroids during Oogenesis in Chalcalburnus tarichi Pallas 1811     
Yazarlar
Güler Ünal
Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Türkiye
Hatice Parlak
Ege Üniversitesi, Türkiye
Prof. Dr. Mahmut ELP
Kastamonu Üniversitesi, Türkiye
Özet
Chalcalburnus tarichfde kortikal alveolar, vitellogenez ve oosit olgunlaşması sırasında, ovaryum folikülünün ince yapısı ve ovaryumdaki 11-dehidrokortikosteron (11-DHC) östradiol-17ß $(E_2)$ , α-hidroksiprogesteron (17 $alpha$ -0HP), ve progesteron (P) seviyeleri incelendi. Kortikal alveolar safha sırasında, genç oosit yüzeyinde mikrovilluslar şekillenmeye başlar ve vitellogenez sırasında, granüloza hücrelerinden şekillenen mikrovilluslar ile zona radiata tabakasındaki kanallar vasıtasıyla bağlantı kurulur. Spesifik teka hücreleri tübüler kristali mitokondri, düz endoplazmik retikulum ve lipit damlaları gibi steroid salgılayan hücrelerin karakteristik yapılarını.içerirken, granüloza hücreleri protein salgılayan hücreler için tipik organelleri içerir (daha fazla granüllü endoplazmik retikulum ve gelişmiş Golgi kompleksi). Bu bulgular, C. tarichîüe, vitellogenez sırasında, spesifik teka hücrelerin steroid sentezleyen merkezler olduğunu göstermektedir.11-DHC ve P seviyeleri diğer hormonlardan daha düşük konsantrasyonlarda ölçüldü. 11-DHC seviyesi kortikal alveolar faz sırasında azalırken (52,60 ± 6,54'den 20,33 ±6,74 ng/ml'ye), vitellogenez sırasında dereceli olarak artarak vitellogenez sonunda en yüksek seviyeye ulaştı (68,90 ± 9,99 ng/ml). Olgunlaşma safhasının başında tekrar bazal seviyeye düştü (22,90 ± 1,87 ng/ml) ve olgunlaşma safhasının sonunda tekrar arttı (54 ± 0,75 ng/ml). E2 seviyesi kortikal alveolar fazda artmaya başladı ve bu artış vitellogenez boyunca da devam etti. Fakat Şubatta küçük bir düşüş görüldü. Bununla birlikte E2 seviyesi vitellogenez sonunda maksimum seviyeye ulaştı (756,10 ± 26,5 ng/ml), olgunlaşma fazında 213,50 ± 25,5 ng/ml'ye düştü ve Mayıs'ta tekrar bir artış görüldü. 17a-0HP seviyesi kortikal alveolar fazın başında 100,10 ± 14,4 ng/ml, fazın sonunda 13,40 ± 1,3 ng/ml'ye düştü. Onun seviyesi vitellogenez sırasında artmaya başladı ve safhanın sonunda maksimum değere ulaştı (213,90 ± 8,14 ng/ml). Olgunlaşma safhasının başında çok belirgin bir düşüş görüldü (68 ± 8,58 ng/ml) ve olgunlaşma sonunda (Mayıs) tekrar arttı. Progesteron seviyesi, kortikal alveolar fazın başında 50,90 ± 2,37 ng/ml ölçüldü ve fazın sonunda 22,80 ± 0,50 ng/ml'ye azaldı. Bu düşük değer vitellogenezin başında korundu fakat vitellogenez sırasında az bir artışla fazın sonunda 50,80 ± 4,03 ng/ml ölçüldü. Bu düşük seviye olgunlaşma fazında da korundu. Bu bulgular, C. tarichi'de 11-DHC, $E_2$, 17 $alpha$-OHP ve P'un kortikal alveolar faz sırasında etkili olmadığını, P'un vitellogenezde etkili olmazken E2, 11-DHC ve 17 $alpha$ -OHP'nin etkili olduğunu ve $E_2$ ve P'nin olgunlaşma sonunda (belki ovulasyonda) etkili olmazken 11-DHC ve 17 $alpha$ -0HP'nin etkili olduğunu gösterir.
Anahtar Kelimeler
progesteron,steroit,östradiol,oosit olgunlaşması,oosit,yumurtalıklar,oogenez,Chalcalburnus tarichi,yumurta sarısı oluşumu,hormonal kontrol,kortikosteron,mikrovillus,seks hormonları,yumurtalık follikülleri,lipit,hormon salınımı,tanecikli hücreler,hücre ince yapısı,endoplazmik retikulüm
Makale Türü Özgün Makale
Makale Alt Türü SSCI, AHCI, SCI, SCI-Exp dergilerinde yayımlanan tam makale
Dergi Adı TUBITAK Turk J Vet Anim Sci.
Dergi Tarandığı Indeksler SCI-Expanded
Makale Dili İngilizce
Basım Tarihi 01-2005
Cilt No 29
Sayfalar 645 / 653
BM Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları
Atıf Sayıları
WoS 20
SCOPUS 22
TRDizin 5

Paylaş