Yazarlar (2) |
![]() Kastamonu Üniversitesi, Türkiye |
![]() |
Özet |
Bu makalede Osmanlı astronomisinde ön plana çıkmış mütefekkirlerin eserlerinde Güneş ve Ay tutulmaları hakkında vermiş oldukları bilgiler analiz edilerek değerlendirilmeye çalışılmıştır. Çalışmanın giriş kısmında konunun daha iyi anlaşılabilmesi için tutulmaların tarih boyunca nasıl değerlendirildiği, filozofların bu konudaki düşünceleri, tutulmaların doğaüstü yorumlanması ve astroloji ile ilgili genel bilgiler ele alınıp, Yer merkezli evren modelinin oluş süreci kısaca açıklanmıştır. Diğer kısımlarda ise Yer merkezli evren modelini temel alan düşünürlerin eserlerindeki tutulma verileri incelenerek gerekli olan bilgiler aktarılmıştır. Osmanlı astronomisinde en erken ulaşılabilen eser Ahmed-i Da’i’nin Terceme-i Si Fasl kitabıdır. Diğer ele alınan eserler ise; Kadızâde Rûmi’nin Şerhu’l-Mülahhas fi İlmi’l-Hey’e, Ali Kuşçu’nun Fethiyye, Kâtip Çelebi’nin Cihannümâ, İbrâhim Hakkı Erzurûmî’nin Mârifetnâme’sidir. Müelliflerin, eserleri içerisinde Güneş ve Ay tutulmaları hakkında vermiş oldukları astronomik, dini ve önemli tarihi tutulmalar hakkındaki bilgiler analiz edilerek incelenmiştir. |
Anahtar Kelimeler |
Makale Türü | Özgün Makale |
Makale Alt Türü | Ulusal alan endekslerinde (TR Dizin, ULAKBİM) yayınlanan tam makale |
Dergi Adı | Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (ÇÜİFD) |
Dergi ISSN | 2564-6427 |
Dergi Tarandığı Indeksler | TR DİZİN |
Makale Dili | Türkçe |
Basım Tarihi | 06-2025 |
Cilt No | 25 |
Sayı | 1 |
Sayfalar | 69 / 89 |
Doi Numarası | 10.30627/cuilah.1637908 |
Makale Linki | https://doi.org/10.30627/cuilah.1637908 |